توافق در مورد مهریه در طلاق توافقی
مهریه و طلاق توافقی از جمله حقوق مالی است که به محض جاری شدن عقد به زن تعلق میگیرد. قانونگذار در ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی گفته است: «به مجرد عقد، زن مالک مهر میشود و میتواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید».
از این ماده مشخص است که بلافاصله بعد از عقد، زن میتواند مهریه خود را مطالبه کند. هر چند این عمل بسیار نادر است اما قانونگذار هیچ نوع منع قانونی برای این کار در نظر نگرفته است.
یک- زوجین توافق کنند که مرد مقدار مشخصی از مهریه را بپردازد.مثلاً زن میتواند تمام یا بخشی از مهریه خود را بذل کند (ببخشد) و الباقی را مطالبه کند.امّا برای پرداخت آن به مرد مهلت میدهد.
دو- زن میتواند صرفاً بخشی از مهریه خود را در ازای بدست آوردن برخی از امتیازات به شوهر خود بذل نماید.امّا باید مشخص کند که مابقی آن را دقیقاً چه مقداری و به چه صورت دریافت نماید.
توافق در مورد نفقه در طلاق توافقی
نفقه عبارت است از همه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن از قبیل: مسکن، البسه، غذا، اثاث منزل و هزینههای درمانی و بهداشتی و خادم در صورت عادت یا احتیاج، به واسطه نقصان یا مرض
باید توجه داشت که طبق ماده ۱۱۰۲ به محض اینکه عقد نکاح انجام شد، طرفین در مقابل یکدیگر دارای حقوق و تکالیفی میگردند. یکی از وظایف زن تمکین و یکی از وظایف مرد، دادن نفقه در قبال تمکین است.
به طور کلی در طلاق توافقی بدون حضور زوجین پرداخت نفقه به صورت توافق میان زوجین می باشد.در توافق نامه مربوط به طلاق توافقی، باید روشن شود که آیا نفقه ای بر گردن شوهر باقی مانده است یا خیر.اگر باقی مانده باید مقدار، شرایط پرداخت و زمان آن تعیین شده باشد.
چنانچه زوجین در رابطه با نفقه به توافق نرسند، دادگاه از صدور گواهی عدم امکان سازش خودداری مینماید.که در نتیجه امکان انجام طلاق توافقی هم میسر نخواهد بود.
توافق در مورد اجرت المثل در طلاق توافقی
اگر زوجه مسئول رسیدگی به فرزندان و امور منزل باشد و بخواهد از شوهر خود، بابت کارهایی که در منزل انجام میدهد، دستمزد دریافت کند به او اجرت المثل تعلق می گیرد.
قانونگذار با طرح عنوان اجرت المثل در مباحث قانونی، قصد تفهیم این موضوع را دارد که زن موظف به انجام کارهای منزل نیست و در صورت انجام هرگونه اقدامی در منزل، میتواند اجرتالمثل مربوط به آن را دریافت کند.
در واقع مطالبه اجرتالمثل ایام زندگی مشترک یکی دیگر از دعاوی مالی است که در دادگاههای خانواده مطرح میشود.
بار اثبات این که زن مستحق دریافت اجرت المثل هست یا خیر با خودش است و اگر در مورد آن ادعایی داشته باشد و نتواند مطابق با قانون، استحقاق خود بر اجرت المثل را اثبات نماید، ادعای وی مسموع نخواهد بود.
طبق تبصره ماده ۳۳۶ قانون مدنی چنانچه زوجه کارهایی راکه شرعا بر عهده وی نبوده و عرفاً برای آن کار اجرت المثل باشد، به دستور زوج و با عدم قصد تبرّع انجام داده باشد و برای دادگاه نیز ثابت شود، دادگاه اجرت المثل کارهای انجام گرفته را محاسبه و به پرداخت آن حکم مینماید.
توافق در مورد حضانت فرزندان در طلاق توافقی
طبق ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی، حضانت و نگهداری فرزند یا فرزندانی که پدر و مادرشان جدای از یکدیگر زندگی میکنند، تا سن ۷ سالگی با مادر و پس از سن ۷ سالگی اولویت حضانت فرزند یا فرزندان با پدر است.
اگر پدر از دادن فرزندان زیر 7 سال به مادر خودداری کند، مادر میتواند با مراجعه به دادگاه، برای صدور دستور موقت مبنی بر استرداد فرزند، درخواست دهد.
پس از رسیدن طفل به سن بلوغ، دادگاه خود را فارغ از رسیدگی در خصوص حضانت دانسته و فرزندان حق انتخاب ادامه زندگی نزد یکی از والدین را خواهند داشت. در هر صورت تأمین مخارج زندگی با پدر خواهد بود.
همچنین بعد از سن ۷ سالگی، در صورتی که بین زوجین در حضانت و نگهداری فرزندان اختلاف وجود داشته باشد، دادگاه با رعایت مصلحت فرزند، حل اختلاف و تعیین تکلیف مینماید.
هنگامی که زوجین تصمیم به طلاق می گیرند در صورت داشتن فرزند باید با توافق با یکدیگر مسئله حضانت و نگهداری از فرزند خود را حل کنند.
توافق در مورد ملاقات فرزندان در طلاق توافقی
مطابق با ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی، در صورتی که به هر علتی، پدر و مادر اطفال در یک منزل سکونت نداشته باشند، هر یک از پدر و مادر که طفل تحت حضانت و نگهداری او نیست، حق ملاقات طفل خود را خواهد داشت.
تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزئیات مربوط به آن، طبق توافق زوجین است.چنانچه زوجین در این رابطه با هم اختلاف داشته باشند، دادگاه تعیین تکلیف مینماید.